Het werkplezier van Sjoukje
Zorgmedewerker De Bosschool (so)
'Mijn werkdag heeft een gouden randje als we in de klas konden genieten van net dat kleine beetje extra, bijvoorbeeld een heerlijke wandeling.' Sjoukje, zorgmedewerker op De Bosschool, gaat met veel plezier naar haar werk en wordt blij van haar collega's en van alle leerlingen.
Het werkplezier van Sjoukje
Wat houdt jouw werk in?
'Ik sta samen met een docent en een klassenassistent in de klas. De klassen bestaan uit 4 tot maximaal 8 leerlingen. De klas waar ik in sta bestaat uit 4 leerlingen. De leerlingen hebben allemaal een visuele, verstandelijke en/of een lichamelijke beperking. Waar de docent verantwoordelijk is voor de leerdoelen, de klassenassistent voor alle zaken in en rondom de klas, ben ik verantwoordelijk voor de zorguren. Dit zijn de momenten dat de leerlingen één op één begeleiding krijgen van mij, denk aan verschoning, trainen van de zindelijkheid, hulp bij het eten en drinken, maar ook een wandeling maken, fietsen over het terrein of het samen zwemmen.'
Waar word je blij van in je werk?
'Ik word blij van mijn collega's en van alle leerlingen. Ze elke morgen mogen begroeten. Als een leerling blij uit de taxi komt, zin heeft in een nieuwe schooldag, dan begint mijn dag ook al met een lach. En ook de vieringen door het jaar heen. Er wordt stil gestaan bij alle feestdagen en hier wordt een hele enthousiaste aanvulling aan gegeven, door middel van muziek, samen eten, mooie verhalen, samen zijn. Dat soort kleine momenten geven nog meer glans aan mijn (onwijs leuke) baan.'
Wat maakt jouw werk plezierig?
'De open en gezellige sfeer die op De Bosschool hangt. Je mag je mening verkondigen, er wordt gelachen, ieder wordt in zijn/haar waarde gelaten, maar ook bij een minder fijne dag mag je er zijn en word je waar nodig opgevangen door je collega's. Vanaf dag één heb ik mij meer dan welkom gevoeld binnen het team.'
Wanneer is je werkdag geslaagd?
'Als de leerlingen een fijne dag hebben gehad, als we de sfeer ontspannen hebben gehouden en ze allemaal blij weer in de taxi zitten. Als we dan ook nog hebben kunnen genieten van net dat kleine beetje extra, bijvoorbeeld een heerlijke wandeling hebben gemaakt, of met ons allen naar muziek hebben geluisterd, dan heeft de dag nog een extra gouden randje gekregen.'
Kun je een mooie anekdote met ons delen?
'Voor de zomervakantie waren we in de klas begonnen met een leerling te helpen bij zindelijkheid, op gezette tijden, op ons initiatief naar het toilet. Daar boekten we al grote vooruitgang mee. Maar vanwege de zomervakantie en daardoor een hele andere wekelijkse structuur hadden we een (kleine) terugval verwacht. Na de vakantie heeft hij ons echter zeer verrast, hij pakte uit zichzelf de verwijzer voor het toilet, waar hij ook zijn behoefte deed. Inmiddels heeft hij meerdere keren zijn eigen initiatief hierin getoond. Dat soort successen maakt je werk nog wat leuker.'
Als je onbeperkt de tijd had, wat zou je dan binnen je functie doen?
'Nog meer op pad gaan met de leerlingen, langere periodes fietsen over het terrein, een uur zwemmen in plaats van 30 minuten. Ze nog meer één op één momenten geven.'
Als ik het voor het zeggen had dan…
'... zou ik nog meer vaklessen aan willen bieden. Meer muziek en meer dramalessen. En de zwemduur verdubbelen.'
Meer werkplezier
-
Ik moest leren omgaan met een totaal ander leven
'Ik help je wel even’. ‘Laat mij dat maar doen.’ ‘Zal ik je brengen?’ Simon kan die zinnetjes wel dromen. Sinds 2011 is hij zo goed als blind, bijna van de ene op de andere dag. Hij heeft er inmiddels mee leren leven, maar merkt dat mensen in zijn omgeving soms nog niet zo ver zijn.
Ervaringsverhaal
