Albert zocht iemand om leuke dingen mee te doen, Martijn wilde graag vrijwilliger worden bij Bartiméus omdat de sfeer en de mensen hem aanspraken. De match was gauw gemaakt. Wat hen bindt? ‘We zijn allebei heel direct en open’, vertelt Martijn. ‘Albert vraagt bijvoorbeeld rechtstreeks of ik hem wil helpen bij hem thuis een kast in elkaar te zetten.’ Albert lacht. ‘Maar jij hebt ook goed gereedschap!’ De kast bouwen ging goed. Een uitje met Koningsdag en een ritje in een Ferrari volgden en zo kregen ze al snel een vertrouwensband. ‘Heel belangrijk in een relatie’, vindt Albert. 

Dat ze elkaar helemaal vertrouwen blijkt wel uit een gebeurtenis dit voorjaar. Ze reden samen naar huis na een bezoekje aan het Eiland van Maurik. ‘Heb je wel eens achter het stuur gezeten?’, vroeg Martijn. Nee, dat was nog nooit gebeurd. Ze reden naar een afgesloten bosweg, wisselden van plaats en Albert kreeg uitleg over sturen, gas geven en remmen. 

‘Ik had mijn hand bij de handrem en zo heeft hij een meter of tien gereden’, vertelt Martijn. Op de vraag of Albert nog wel eens terugdenkt aan dat ritje blijft het even stil. ‘Elke dag’, zegt hij dan zacht. ‘Echt waar?’ vraagt Martijn verrast. ‘Dat wist ik helemaal niet!’ 

Autorijden is misschien niet haalbaar, fietsen wel. ‘Ik heb pas een tandem gekocht en die heb ik met Martijn opgehaald’, vertelt Albert. Nu was het Martijn die rijles nodig had, want fietsen met iemand die slechtziend is doe je niet zomaar. Martijn: ‘Communiceren is dan extra belangrijk. Ga je links of rechts, komt er een grote of een kleine bocht of ga je stoppen. Dat moet je allemaal duidelijk aangeven’. Ook dan speelt vertrouwen een grote rol. ‘Maar het ging goed hoor’, zegt Albert. ‘We gingen als een tierelier!’ 

www.bartimeus.nl/vrijwilligerswerk