Het werkplezier van Eline
Woonbegeleider B
In de rubriek 'Werkplezier van' vragen we medewerkers naar de inhoud van hun werk en waardoor het komt dat ze het werk met zoveel plezier doen. Heel simpel. De medewerker beantwoordt vragen en wij delen de antwoorden met jou.
Het werkplezier van Eline
Eline, vertel eens. Jij bent woonbegeleider van cliënten die doof en blind zijn en een meervoudige beperking hebben. Wat doe jij als woonbegeleider precies?
‘Mijn werk is er zijn voor mensen die zorgafhankelijk zijn, dit doe ik als woonbegeleider. Ik begeleid vier bewoners die doof en blind zijn met een ernstige meervoudige beperking. Elke dag zorg ik samen met mijn team van woonbegeleiders en dagbestedingsmedewerkers dat de kwaliteit van leven optimaal wordt aangeboden. Dit doen wij door verschillende levensgebieden, zoals het sociaal netwerk, te versterken en vergroten.’
Waar word je blij van in je werk?
‘Wanneer cliënten jou niet in woorden kunnen vertellen wat ze willen of voelen is het de kunst om hun bedoeling af te lezen in gedrag of bijvoorbeeld door gelaatsexpressie. Ik word ontzettend blij als ik bewoners begrijp en hen kan laten weten dat ik ze begrijp. Er is namelijk niets vervelender dan niet begrepen worden of het gevoel te hebben opgesloten te zitten in eigen emoties of lichaam.’
Wat maakt jouw werk plezierig?
‘Bewoners te zien groeien in mogelijkheden. Activiteiten aan te bieden en te laten ervaren waarvan bewoners niet hadden verwacht dat ooit te kunnen doen.’
Wanneer is je werkdag geslaagd?
‘Mijn werkdag is geslaagd als ik de bewoners op verschillende gebieden een mooie dag heb kunnen laten beleven. Maar de kers op de taart is toch wel wanneer ik een knuffel, kus of een glimlach krijg.’
Deel een mooie anekdote met ons!
‘Er gebeuren elke dag ontzettend veel leuke dingen. Maar het volgende is wel echt actueel.’
‘Tijdens deze corona periode is contact onderhouden met het sociale netwerk rondom de bewoners erg moeilijk. De timing had niet slechter kunnen komen nu juist de bewoners al zoveel moeten inleveren en het fundament, van ouders, vrienden, vrijwilligers, zo nodig is. Het gemis naar dit fundament is dus goed zichtbaar.’
'Ik kreeg sterk het gevoel dat ik hier wat mee moest doen. Ik ben vierkante knoppen, van ongeveer 10 bij 10 cm, gaan aanschaffen waar gesprekjes op ingesproken kunnen worden. Door familieleden de knoppen te laten inspreken kunnen de bewoners op eigen regie de stem van hun dierbare horen. Door dit innovatieve idee wordt de wereld van de bewoner groter gemaakt. En dat is iets waar ik trots op ben en voor sta.’
Als je onbeperkt de tijd had, wat zou je dan binnen je functie doen?
‘Als ik onbeperkt de tijd zou hebben zou ik verschillende levensgebieden van de bewoners versterken door middel van doelen. Het werken aan doelen, zoals het sociale netwerk versterken, vergroot en verbetert hun leven. Ideeën genoeg maar soms is hier gewoonweg niet voldoende tijd voor.’
Eline, als jij het voor het zeggen had dan…
‘Als ik het voor het zeggen had dan zouden verschillende woongroepen en dagbestedingen meer contact met elkaar hebben zodat goede ideeën, kennis en expertise meer en vaker uitgewisseld worden.’
