Ik wil naar buiten met de juiste stok
Gebruik van een herkenningstok of taststok is vaak de eerste stap, als je minder gaat zien maar je er wél zelfstandig op uit wilt blijven gaan. Hoe begin je met een 'witte stok'? En wat is voor jou de beste keuze?
‘Ik merk dat ik steeds minder naar buiten ga.’ Hoe vaak horen we die verzuchting niet, van mensen die langzaam maar zeker steeds minder gaan zien. Je merkt het zelf misschien ook. Je voelt je onzekerder worden. Er kan toch zomaar een tegel iets omhoog liggen, waarover je kunt struikelen. Of je ziet een auto eigenlijk iets te laat bij het oversteken.
Herkenningsstok of taststok
Grofweg zijn er twee smaken: de kortere herkenningsstok die vooral een signaalfunctie heeft voor omstanders. Of de langere taststok, waarmee je over de grond tast en je weg zoekt.
Hier kom ik
De herkenningsstok is vooral bedoeld om aan anderen te laten zien: ‘Let op, ik heb een visuele beperking.’ Zij kunnen dan rekening met je houden. Oplettende automobilisten houden in. Tenminste, als je er op de goede manier mee aan de wandel gaat en weet wat je doet. Mensen op de stoep gaan een stapje opzij of helpen even. Dit kan voor jou de juiste oplossing al zijn. We leren je ook om de juiste loophouding aan te nemen. Het is belangrijk dat je je laat zien: ‘Hier kom ik!’
Leren omgaan met de taststok
Met de taststok ga je zelf actief op pad. De taststok is bedoeld om je te oriënteren en de weg voor je als het ware te lezen. Liggen er obstakels? Staat er iets waar je tegenaan kunt lopen? Met de taststok kun je je daartegen beschermen. En, heel belangrijk, je vindt er de zogenaamde geleidelijnen mee die je op weg helpen. Die geleidelijnen geven aan waar stoplichten en oversteekplaatsen zijn. Ze geven op haltes en stations aan waar je moet lopen. Of je kunt gebruikmaken van natuurlijke gidslijnen op jouw route. En ook met de taststok kun je duidelijk laten zien: ‘Ik kom eraan!’
Confronterend
Het stoklopen lijkt zo misschien vrij eenvoudig, maar het is makkelijker gezegd dan gedaan. Het gebruik van een stok is voor veel mensen aanvankelijk een behoorlijke drempel. Want hoewel het op sommige momenten een groot voordeel is dat mensen kunnen zien dat je slechter ziet, wil je dat soms ook niet en is het super confronterend. Daar begeleiden we je bij.
In beide gevallen: leren in de eigen omgeving
Welke stok ook het best bij jou past, je wilt er hoe dan ook nog mee leren omgaan. Je stapt er niet zomaar mee naar buiten.
Om die reden helpen onze mobiliteitstrainers je om met een tast- of herkenningsstok om te gaan. Dat doen we meestal in je eigen omgeving. Want jouw vraag is leidend. Wat wil je doen met je stok? Wil je een vaste route naar je buurtwinkel onder de knie krijgen? Wil je het bos in, om te wandelen? Wat jij belangrijk vindt!
Wat ook belangrijk is: hoeveel kun je nog zien? De trainer let daar goed op, want het maakt duidelijk wat je mogelijkheden en uitdagingen zijn. En: de mobiliteitstrainer beoordeelt samen met jou hoe het met je gehoor zit. Kun je verkeer op tijd horen aankomen? Welke lastige stukjes zitten er in de route die je graag wilt leren kennen?
Nieuwe oversteektechnieken: Voorwaartse Stap en Stopgebaar
Onze expertisegroep Oriëntatie en Mobiliteit heeft onderzoek gedaan naar een nieuwe oversteektechniek met de witte stok. En wat bleek tijdens het testen? Automobilisten en fietsers, stoppen veel vaker als de Voorwaartse Stap en het Stopgebaar worden toegepast.
Infographic Voorwaartse Stap en Stopgebaar
We hebben de Voorwaartse Stap en het Stopgebaar uitgelegd in een (toegankelijke) infographic. Als je wil, kan je direct met deze technieken gaan oefenen. Heb je vragen over de nieuwe technieken of wil je graag met iemand van Bartiméus oefenen? Neem dan contact met ons op.
De nieuwe oversteektechnieken zijn niet verplicht. Als de voor jou vertrouwde oversteektechtniek prettiger voor je is, dan kan je die gewoon blijven gebruiken.
