Sorry, we ondersteunen geen IE

We zien dat je Internet Explorer gebruikt, een oude en onveilige browser. Daardoor kunnen we je niet de mooie website voorschotelen die we zouden willen.

Je bent van harte welkom in elke andere browser zoals bijvoorbeeld Chrome, Firefox of Microsoft Edge. Wij wachten hier wel, tot zo!

‘Een zorgboerderij is meer dan met koeien knuffelen’

De lente is begonnen op onze zorgboerderij in Langbroek. Bloesems staan in bloei, de vogeltjes fluiten én er zijn lammetjes geboren. Coördinator Lizzy de Jong leidt ons rond op de dagbestedingslocatie. ‘Als mijn cliënten met een glimlach naar huis gaan, geeft dat mij ook een voldaan gevoel.’

Lizzy de Jong staat tussen de schapen. Ze houdt een lammetje vast.

Het is een rustige middag in Langbroek. Op het geblaat van geiten en schapen na, is het er bijna stil. ‘Woensdagmiddag is de enige middag dat we hier geen cliënten hebben’, vertelt coördinerend begeleider Lizzy. ‘Op bijna alle andere dagen ziet het er hier héél anders uit’, zegt ze lachend terwijl ze door één van de werkruimtes loopt.

Lizzy: ‘Dit is de recycleruimte. We zijn nu bezig met het recyclen van oude simkaartjes. De cliënten sorteren de materialen, waar weer nieuwe simkaarten van gemaakt worden.’ Op het drukste moment van de dag zitten hier zo’n vijftien mensen te werken. Dit zijn cliënten van Bartiméus met een visuele beperking en soms ook een verstandelijke beperking. ‘De clienten vertonen soms ook moeilijk leesbaar gedrag. Sommige van deze clienten krijgen één op één begeleiding’, vertelt Lizzy. Sommige cliënten zitten op een aparte plek op kleine afstand van de groep. ‘Zij vinden het sociale van de groep heel gezellig, maar kunnen soms wat onvoorspelbaar reageren. Dat is niet altijd even handig. Door hen een beetje apart te laten zitten, kunnen ze er toch bij zijn.’

Een bak met oude simkaartjes.
Een bak met oude simkaartjes die gerecycled worden.
De recyclewerkplaats in Langbroek.
De recyclewerkplaats in Langbroek.

Van 16 tot 74 jaar

De meeste mensen wonen bij Bartiméus, een enkeling woont nog thuis. ‘We ontvangen hier cliënten tussen de 16 en 74, lekker divers. Het is heel gezellig, maar kan ook hectisch zijn. Soms roept iedereen tegelijk door elkaar heen, haha. Er is daarom ook wel echt voldoende begeleiding nodig.’ De cliënten hebben ieder een vaste taak. ‘Die vaste structuur vinden de meesten erg prettig. Sommige cliënten poetsen het liefst de hele dag tafels. Mensen zeggen dan wel eens: dat is toch geen dagbesteding? Maar zij vinden het leuk om te doen en dáár gaat het om. Voor de cliënten voelt het alsof zij nuttig bezig zijn en meedoen. Dat vind ik zo mooi aan mijn werk. Als mijn cliënten met een glimlach naar huis gaan, geeft dat mij ook een voldaan gevoel.’

Naast recyclen gebeurt er nog veel meer in Langbroek. Lizzy laat nog een paar ruimtes zien. ‘In deze schuur wordt hout gekloofd; dat verkopen we als haardhout in ons winkeltje. En in dit lokaal drogen we oud brood dat we van de bakker krijgen. De cliënt die deze taak heeft, doet dit al sinds 1982. Na het drogen wordt het verkruimeld en dan geven we het aan onze dieren.’

Een bak met oud brood in Langbroek. Boven de bak hangt een ventilator. Hiermee wordt het brood gedroogd.
Een oude brood wordt gedroogd met een ventilator.
Een memobord met de planning van de verzorging van klein vee en groot vee in Langbroek.
Op het planbord staan de taken van de cliënten.

Op de tast

Want dieren zijn er genoeg in Langbroek. ‘We hebben hier geiten, kippen, varkens, konijnen, schapen en koeien’, somt Lizzy op. ‘De kippen houden we voor de eieren. Die verkopen we grotendeels in ons boerderijwinkeltje. De rest gaat naar Dorpshuis de Roos op de Bartiméus-locatie in Doorn.’ De gelegde eieren rollen vanuit de kippenren op een band. ‘Cliënten kunnen die daar dan van af pakken en in eierdozen doen. Alles is zó ingericht dat het op de tast kan.’

Zijn er meer van dit soort aanpassingen op de boerderij? ‘We hebben natuurlijk geleidelijnen en we hebben bijna nergens drempels. Ook hebben we veel dingen op basis van kleur, voor cliënten die nog wel kleur en contrast kunnen onderscheiden. In de kantine hebben we bijvoorbeeld rode, gele en blauwe tafels. Daar proberen we dan ook weer kopjes met specifieke kleurtjes op te zetten.’

Alles in bloei

De boerderij draait 365 dagen per jaar door. ‘Of het nu sneeuwt, regent of 35 graden is: ons werk staat nooit stil. De lente is daarbij wel echt het fijnste seizoen. Ook omdat we nu weer met de tuin beginnen. En we hebben jonge dieren, dat is ook erg leuk.’ We lopen de stal in. De schapen beginnen flink te blaten. ‘Dat gaat de hele dag zo door’, lacht Lizzy. ‘Kijk, hier zijn de lammetjes. Deze hier krijgt melk met de fles, die is verstoten door zijn moeder. De anderen drinken wel gewoon bij hun moeder. Er zijn er nu acht geboren. We verwachten er nog eentje; die kan elk moment geboren worden.’

Net buiten de stal staan de koeien en kalfjes te genieten van de zon. ‘Voor deze moet je een beetje uitkijken, die geeft soms net wel eens een schop’, zegt Lizzy met een knipoog. ‘Binnenkort mogen ze hopelijk weer de wei in. Die is nu nog wat te nat, dan lopen ze het gras stuk. Maar als het iets warmer wordt, kan het weer.’

Lizzy zit in de stal tussen de schapen. Ze steekt haar hand in een bak met stro.
Twee schapen en een lammetje in de stal.

Zelfgemaakte jam

Even verderop zijn de moestuin en kas. Nu groeit er nog niets, maar dat zal niet lang meer duren. ‘Het is nu nog een beetje kaal, maar voor je het weet staat alles weer in bloei. We zijn nu bezig met voorzaaien. In deze aardestroken zitten allemaal zaadjes. Hier groeit straks tomaat, daar komkommer’, wijst Lizzy aan. De groenten uit de tuin worden na de oogst verkocht in het boerderijwinkeltje. ‘We verkopen ook zelfgemaakte jam en olie met pepers, knoflook en basilicum uit de tuin. Maar de groenten verkopen het best. Daar komen mensen speciaal voor naar ons toe.’

Een van de leukste dingen aan haar werk, vindt Lizzy de diversiteit. ‘We doen hier zoveel verschillende dingen. Veel mensen denken dat we hier de hele dag met koeien knuffelen. Maar we runnen hier gewoon een serieus bedrijf. We hebben dagbesteding voor onze cliënten, we hebben een werkplaats én we zijn een boerderij. En dat moet allemaal tegelijk doorgaan – iedere dag.’

Een fietskar bij de ingang van Boerderij Langbroek. Op een groen bord staat: Welkom op de Zorgboerderij Bartiméus. Het winkeltje is open van maandag t/m vrijdag van 09.00 tot 16.00 uur.
De moestuin in Langbroek ziet er nu nog een beetje kaal uit. De grond is net ingezaaid.

Onmisbare vrijwilligers

Dat kan niet zonder de inzet van alle medewerkers en vrijwilligers. In Langbroek werken elf betaalde krachten en een stuk of tien vaste vrijwilligers. ‘Mijn moeder werkt hier ook als vrijwilligster’, vertelt Lizzy lachend. ‘De vrijwilligers helpen bijvoorbeeld als er gereden moet worden en bemannen het winkeltje. Ook gaan ze mee als we een uitje hebben met de cliënten. Om iedereen goed te kunnen begeleiden, hebben we onze vrijwilligers bij zoiets echt hard nodig.’

De zorgboerderij kan dan ook altijd meer vrijwilligers gebruiken. ‘Vooral het tuinseizoen is voor ons heel druk, dat loopt van maart tot en met oktober. Naast de dagbesteding voor de cliënten en de boerderij, moeten we dan ook de moestuin draaiende houden. Dat is heel leuk, maar daar moet je wel de mankracht voor hebben – zeker als je de cliënten ook zoveel mogelijk wilt laten meehelpen in de tuin. Nieuwe vrijwilligers zijn dus altijd welkom!’

Kom winkelen of helpen

Wil je meer weten over (vrijwilligers)werk in Langbroek? Op deze pagina's vind je meer informatie: Vrijwilligerswerk - Bartimeus en Zorgboerderij Langbroek - Bartimeus.

De winkel in Langbroek is van maandag tot en met vrijdag geopend van 09.00 tot 16.00 uur. Wil je de lammetjes komen bekijken? Dat kan op woensdagmiddag, als er geen cliënten zijn.