100% leven is mobiliteit: het verhaal van Simon

In de beginfase van zijn oogziekte zag Simon nog genoeg om zonder hulp overal heen te lopen. Dat werd langzaam minder. Eerst leek een taststok hem helemaal niks. ‘Ik wilde daar niet aan. Totdat ik steeds vaker viel of mijn hoofd stootte.’ Met begeleiding van Bartiméus leerde Simon zijn weg vinden met een stok. ‘Als ik mijn hoofd helemaal buig en met mijn neus naar de grond toe loop, zie ik wel iets van de weg. Maar dat hou ik niet vol. In de loop der jaren heb ik gelukkig steeds beter met de stok leren lopen.

Ook kreeg Simon uiteindelijk een geleidehond. Die nam het kijk- en tastwerk van hem over. Maar het geluk stond niet aan zijn zijde. ‘In 2021 overleed mijn geleidehond heel plotseling aan leukemie. Het kan wel 1,5 tot 2 jaar duren voordat je weer aan de beurt bent voor een nieuwe hulphond. Ik voelde me toen even heel afhankelijk. Ineens had ik weer mobiliteitstraining nodig van Bartiméus, om routes te leren lopen met mijn stok.’ Het duurde een jaar, maar toen kon Simon het gelukkig weer helemaal zelfstandig. 'Sinds oktober 2023 heb ik ook weer een nieuwe hond, Mayro. Dankzij Bartiméus kon ik met Mayro naar de hondenschool en de DogSim training volgen. Dit heeft me geholpen om op de juiste manier met mijn nieuwe hond samen te werken'.

Simon heeft door zijn diabetes niet alleen problemen met zijn ogen gekregen, maar ook met zijn been. Op een zeker moment moest hij zelfs opnieuw leren lopen. ‘Na twee jaar revalidatiecentrum en ondersteuning van Bartiméus was ik even helemaal klaar met de hulpverlening. Ik wilde mijn eigen ritme.’ Inmiddels ziet Simon de voordelen van ondersteuning weer in: ‘Nu denk ik: als ik direct om hulp vraag, dan heb ik het met een paar trainingen misschien wel onder de knie.’ En dat werpt zijn vruchten af: ‘Ik voel me eigenlijk niet beperkt nu. Ik kan overal komen.’

Het reizen is nu wel anders dan toen Simon nog zelf kon autorijden. ‘Maar als je je openstelt voor de mogelijkheden die er zijn, kun je echt 100% leven. Nederlanders hebben vaak veel te mopperen, maar er zijn heel veel dingen goed in ons land. Maak gebruik van alle mogelijkheden die er zijn!’ Simon is bijvoorbeeld erg te spreken over de reisassistenten van de NS en de Valys. Die zijn gratis beschikbaar en helpen je met in- en uitstappen. Ook is hij blij met de Regiotaxi. ‘Wel is het jammer dat sommige gebouwen helemaal toegankelijk worden gemaakt, terwijl je daar dan met het ov niet goed kunt komen.’ Als hij op zo’n plek een afspraak heeft, laat hij de ander weten tot waar hij wél kan komen met het openbaar vervoer. ‘Dan reik je de ander de hand en help je diegene om jou te helpen.’