Behoefte aan goede palliatieve zorg neemt toe
Omdat we steeds meer oudere bewoners hebben, krijgen we helaas vaker te maken met palliatieve zorg. In hun laatste levensfase willen we onze bewoners en hun naasten graag passende zorg bieden. Om onszelf hierin te verbeteren, zijn we een jaar geleden begonnen met het Palliantie Project.
Vanuit Bartiméus nemen vijf teams deel aan het project: vier woningen en nachtzorg. Bij twee woningen sluit team dagbesteding aan. Eén van de deelnemers is Amira Postma, Coördinerend Begeleider (CB’er) Dagbesteding op Weegbree 1 in Doorn. Amira geeft dagbesteding op de woning en zat jarenlang in de kennisgroep voor ouder wordende cliënten. Inmiddels is deze groep opgegaan in de expertisegroep VVB.
De Gereedschapskist
Belangrijk onderdeel van het Palliantie Project is de gereedschapskist. Deze bevat zeven instrumenten, zoals (werk)boekjes, handreikingen en kaarten. De instrumenten helpen begeleiders bij het geven van goede palliatieve zorg.
Zelfevaluatie
IIn de afgelopen maanden heeft de projectgroep gewerkt met het zelfevaluatie-instrument. De groep heeft elf dossiers van overleden bewoners geanalyseerd en op die manier het palliatieve zorgbeleid van Bartiméus in kaart gebracht. ‘We weten nu duidelijk wat er bij Bartiméus al goed gaat en wat nog beter kan’ vertelt Amira.
'Samenwerking en betrokkenheid: vaak een warm proces'
Amira heeft al vaak meegemaakt dat een bewoner overlijdt en ziet het vaak goedgaan: ‘Ik vind het meestal mooi om mee te maken hoe de samenwerking tussen wonen en dagbesteding dan is. En daarbij ook de betrokkenheid van familie of andere naasten, dat vind ik ook altijd heel fijn. Ondanks het verdriet is het vaak een warm proces’.
Presentatie in de Kapel
Afgelopen oktober kregen de teams een presentatie in de Kapel. De uitkomsten van de zelfevaluatie werden gedeeld en alle instrumenten in de gereedschapskist werden gepresenteerd. ‘Dankzij Werkplaats Boschwijk hebben we dat op een leuke manier kunnen doen’ vertelt Amira ‘cliënten van de werkplaats hadden namelijk zelf houten gereedschapskisten gemaakt, met daarin houten gereedschap, zoals een zaag en een schroevendraaier. Aan ieder gereedschap zat een kaartje, met daarop de naam van het instrument uit de gereedschapskist van het Palliantie Project.’
Na de presentatie heeft ieder team twee instrumenten gekozen. Daarmee gaan ze de komende tijd aan de slag.
Amira is gecharmeerd van het instrument ‘Signalering’: ‘Soms heb je een niet-pluis gevoel, maar dan kun je er niet precies de vinger op leggen. De signaleringskaart helpt dan, je kunt het lijstje langsgaan en zo al een aantal zaken aanvinken of juist wegstrepen. Het helpt ons dan om onder woorden te brengen wat er niet oké voelt. Daardoor wordt een bewoner ook beter geholpen.’
Voor het werkboekje ‘Wat wil ik als ik niet beter word’ ziet Amira nog mogelijkheden tot verbetering: ‘Onze cliënten hebben natuurlijk ook een visuele beperking, daarom gaan we ons ervoor inspannen om het boekje ook in braille beschikbaar te maken, of in gesproken woord.’
De komende periode
Het Palliatie Project loopt nog anderhalf jaar. In die tijd doen de teams ervaring op met de twee instrumenten die ze hebben gekozen. Uiteindelijk selecteren de teams samen de twee instrumenten die voor Bartiméus het meest geschikt zijn. Amira vertelt dat die twee instrumenten dan voor de hele organisatie beschikbaar komen: ‘Dan kunnen alle begeleiders ermee werken, en kunnen we bewoners in hun laatste levensfase nog beter bijstaan.’
Het Palliantie Project
Het Palliantie Project is een landelijk project waarin elf organisaties in de gehandicaptenzorg onderzoeken hoe ze de palliatieve zorg voor mensen met een verstandelijke beperking kunnen verbeteren. Het Palliantie Project duurt dertig maanden en wordt deels gefinancierd door ZonMW. De uitvoering wordt begeleid door het Nederlands Instituut voor onderzoek van de Gezondheidszorg (Nivel).
-
'Simpele dingen toveren een lach op het gezicht van cliënten'
Ik werk met veel plezier met onze cliënten die naast hun visuele beperking ook moeilijk leesbaar gedrag laten zien. Het raakt me iedere keer weer hoe we door relatief simpele dingen een lach kunnen toveren op het gezicht van cliënten.
Ervaringsverhaal
