‘Dankzij de aangepaste zorgplancyclus kunnen we nog zorgvuldiger werken’

Eline werkt al zo’n twintig jaar met hart en ziel bij Bartiméus. ‘Er is in die tijd veel veranderd, vooral ten goede. We hadden eerder wel meer tijd en vrijheid om activiteiten met de bewoners te doen. Maar de hele zorgplancyclus vind ik een enorme verrijking. Het biedt een heel mooi inzicht en overzicht, en zorgt er ook voor dat we allemaal op dezelfde manier rapporteren. Het draagt echt bij aan het welzijn van onze bewoners.’  

Hoe hebben jullie het aangepakt?

Voor wat betreft de zorgplancyclus lag de focus vooral op de Wet zorg en dwang. Samen met de gedragsdeskundige hebben we alle dossiers op dit punt bekeken. In het team hebben we zorgvuldig besproken welke middelen en maatregelen we toepassen en of deze ook goed en eenduidig in het zorgplan beschreven staan. Wij zijn verantwoordelijk voor het welzijn van onze bewoners, maar we willen ze juist ook stimuleren om zelf initiatieven te ontplooien. Die balans wegen we zorgvuldig af bij het eventueel instellen van middelen en maatregelen.

Wat heb je ontdekt?

Door de Wet zorg en dwang hebben we geleerd om nog bewuster met middelen en maatregelen om te gaan. Voordat we zeggen dat is niet mag of wel moet, overleggen we zorgvuldig met de bewoner om te proberen om hem of haar zelf tot inzicht te laten komen. De manier waarop zowel zorgplan als cyclus steeds op de actualiteit worden aangepast, werkt zeer efficiënt als het goed wordt toegepast. Door zorgvuldige en consequente rapportages hebben we zowel bij de woon- als de werkbegeleiding goed inzicht in de situatie. Hierdoor merk je dat iedereen echt op een heel goede manier zorg en hulp verleent aan de bewoners. Dat vind ik geweldig in deze organisatie en daar ben ik echt trots op.

Heb je nog wensen?

Open communicatie werkt bij ons altijd heel goed. Helaas hebben we maar eenmaal per maand tweeënhalf uur teamvergadering. Dat is erg weinig. Wij werken nooit samen, wij hebben altijd alleen dienst, dus we moeten het echt hebben van de rapportage. Maar dat contact mis je wel: even bijpraten, finetunen, informatie uitwisselen. Sinds kort hebben we in ons team in de weekenden en op woensdag bij de overdracht een overlap van een kwartier. Dat is op zich al heel fijn. 

Waar zijn jullie nu mee bezig?

Wij willen werken aan onze teamdoelen, waarbij we nog meer uitgaan van ieders passies en kwaliteiten. Waar word je blij van en ben je goed in of juist niet? Hoe kunnen we nog beter voor onze cliënten zorgen, hoe kunnen we nog beter rapporteren? In het team hebben we veel zorg naar elkaar. Met altijd een positieve insteek proberen we elkaar te motiveren en erbij te houden. Dat maakt dat we een heel krachtig team hebben. En verder… Ik hoop van harte dat er komend jaar echt structuur komt in de zorgplancyclus. Door corona zijn de afspraken er vaak bij ingeschoten. Ik zie ernaar uit dat we de afspraken kunnen naleven en dat ook iedereen aanwezig is zodat we echt met en vanuit de cyclus kunnen werken. Daar wil ik voor gaan. 

Hoe kijk je terug op het afgelopen jaar?

Door corona was alles anders. We werkten veel thuis, dan brak ik op mijn appartement kaarsen die ze hier brachten. Ik kon niet naar de kerk en niet naar het buurthuis in Driebergen. Er kwamen veel invallers over de vloer. De sfeer thuis kon daardoor best gespannen worden. Ik heb er zoveel mogelijk over gepraat en dat heeft goed geholpen. Het staat ook in mijn ondersteuningsplan: dat ik dagelijks gesprekjes heb. En dat we mijn planbord moeten inspreken. Dat soort dingen. 

Waar ben je trots op?

Nou, ik ben helemaal niet iemand die zichzelf graag op de borst slaat. Maar waar ik wel trots op ben, is dat ik geleerd heb om dingen te benoemen. Ik heb mezelf steeds beter leren kennen en kan aangeven wat wel en niet werkt bij mij. Waar ik ook trots op ben, is dat we ons zo goed door die nare coronatijd heen hebben geslagen. Dat hebben we toch maar gedaan met z’n allen. Eigenlijk is er best wel veel om trots op te zijn.

Wat vind je goed aan het ondersteuningsplan?

Het werkt echt. Eline en de andere begeleiders en ook de invallers weten precies wat er bij mij en de andere bewoners speelt. Het wekelijkse gesprek met de gedragsdeskundige helpt ook. Het is ook fijn dat je zelf kunt meepraten over het ondersteuningsplan. Tijdens evaluaties kan ik aangeven wat ik wel en niet nodig heb. Wat niet helpt is dat begeleiders uitvallen en afspraken niet doorgaan. Maar ja, daar kun je niks aan doen.

Heb je wensen voor het komende jaar?

Ik hoop van harte dat alles weer wat normaal wordt komend jaar, want ik hou van structuur en vastigheid. In de zomer ga ik met een organisatie op vakantie, daar heb ik nu al zin in. En de bezoekjes aan het buurthuis in Driebergen vind ik ook prettig.

Wat heeft je het afgelopen jaar bezig gehouden?

Als mensen me nodig hebben, weten ze me te vinden. Ik draag kennis over en ik geef advies. Verder hou ik me bezig met Bartiméus als organisatie. Hoe het gaat, waarom er bezuinigd moet worden, dat soort zaken. Ik hou me ook bezig met de historie van dit terrein. Maarten van Rossum noem ik mezelf wel eens. De Utrechtse Heuvelrug is zo prachtig, ik ben hier geboren en ik wil hier nooit meer weg. Ik ben wel maatschappelijk betrokken, hou ook de gemeente in de gaten. Laatst heb ik ze een mail gestuurd over het belang van een vuurwerkverbod. 

Waar kijk je met trots op terug?

Ja, dat is niet iets van vorig jaar of van het zorgplan. Maar ik ben er trots op dat ik een paar jaar terug heb meegewerkt aan het opknappen van het verstrooiveld bij de grafheuvel van Bartiméus. Dat is heel mooi geworden. Ik heb de naam Hagehof bedacht, naar de Hof van Getsemane, waar Jezus begraven is. En naar de Bartiméushage, zoals het woongedeelte voor de fusie met Sonneheerdt heette. Ik mocht de Hagehof openen. Ja, daar ben ik wel trots op. Tevreden trots. 

Wat vind je belangrijk?

Tweemaal per jaar hebben we persoonlijke gesprekken met de teamleider, de arts, de gedragsdeskundige en mijn coördinerend begeleider. Bij één ervan is mijn mentor aanwezig. Deze gesprekken vind ik belangrijk. Ik kan vertellen waaraan ik wil werken en wat mijn doelen zijn. Momenteel doe ik alleen nog wat ik kan en wat ik leuk vind. Ik wil geen vaste verplichtingen meer.

Wat is jouw advies?

Er moet niet meer bezuinigd worden. Ik heb de pest aan bezuinigingen. Ik vind het heel slecht dat de rijksoverheid de budgetten heeft overgeheveld naar de gemeenten, want die komen altijd tekort. Daar kun je niets aan doen helaas en de Utrechtse Heuvelrug doet wel heel goed z’n best. Verder vind ik dat de salarissen van de medewerkers gigantisch omhoog moeten en dat er meer personeel moet komen. 

Wat vind je van de vernieuwde zorgplancyclus?

Eerst was ik er niet zo’n voorstander van. Maar later dacht ik: het is ook wel goed, want in een jaar kan er veel gebeuren qua gezondheid, levensomstandigheden of andere zaken die in het zorgplan staan. Het is goed dat dat regelmatig bijgestuurd kan worden. 

Heb je plannen voor het komende jaar?

Binnenkort hebben mijn buurman en ik een lunch met de Raad van Bestuur van Bartiméus en oud-politicus Boris van de Ham. Hij is nu bestuursvoorzitter van de Vereniging Gehandicaptenzorg Nederland. Ik wacht af wat ze willen weten. Verder wil ik wel weten hoe het ervoor staat met Bartiméus. Niet dat ik me zorgen maak, maar toch.