Een verrijking nu we weten wat we onze doofblinde cliënten kunnen bieden
Verhaal van Nancy, begeleider bij een middelgrote zorgorganisatie voor mensen met een verstandelijke en lichamelijke handicap
Op de woning waar ik werk is een mevrouw komen wonen die naast haar verstandelijke beperking, ook doof én volledig blind is geworden. Caro, ambulant medewerker van expertiseorganisatie Bartiméus heeft ons team aan de hand meegenomen en ons de wereld geïntroduceerd van het niet kunnen zien en horen.
Hoe confronterend is het als je geblinddoekt wordt en je schrikt van de geluiden achter je, die tevens verstillen als je de oordoppen in je oren doet. Wat gaat er gebeuren, wat duurt het lang. Is dat even schrikken als iemand je zo vastpakt. Een bewustwording ontstond.
Door coaching en ervaringslessen gingen we de doof/blinde cliënt beter verstaan en begrijpen.
In maart ben ik samen met een collega naar de kennisdag 'Doofblindheid' van Bartiméus geweest. In groepen hadden we toestemming van de bewoners om een kijkje te nemen in speciaal ingerichte doof/ blinde woningen. Door het voelen van bepaalde materialen die opgehangen zijn weten de mensen waar ze zich bevinden in de woning en kunnen zich zo oriënteren. Licht is op maat. De dagindeling wordt voor bepaalde mensen door middel van voorwerpen duidelijk gemaakt. 1 Personeelslid voor 2 cliënten waar de persoon de gehele dienst op terug kan vallen.
‘Niet mogelijk’ kennen ze niet bij Bartiméus
Wat me het meest is bijgebleven is de positieve instelling van de medewerkers van Bartiméus. Er wordt van alles gedaan om aan de ondersteuningsvraag van de cliënt te voldoen. Niet mogelijk staat in de eerste instantie niet in hun woordenboek.
Er is een samenwerkingsverband met de TU Delft als het gaat om hulpmiddelen en toepasbaar maken naar de individuele persoon.
Ik merkte aan mijzelf dat ik energie kreeg, doordat de professionals van Bartiméus kijken naar de mogelijkheden en niet naar de onmogelijkheden.
Er is nog een sprong te behalen om een prettig leven te realiseren voor veel mensen met een verstandelijke én zintuigelijke beperking. Deze groep mensen hebben specialistische zorg nodig en kwijnen vaak weg binnen de huidige woongroepen.
Zo heeft Caro (ambulant medewerker van Bartiméus) gedrag uitgelegd van een cliënt waarmee ik werk. Degene zocht harde prikkels op als in de zon kijken, tegen zijn lichaam slaan. Wij zagen dit gedrag als iets dat bij hem hoorde, vroegen ons niet af wat erachter zat. Deze cliënt ziet slechts 30 %.
We kwamen erachter door onderzoek dat driekwart van zijn gedrag voortvloeit uit slechtziendheid. Wat een verrijking voor zijn leven nu we weten wat we kunnen aanbieden zodat hij niet de harde prikkels hoeft op te zoeken. Dit was een leermoment voor het verplegend personeel van onze organisatie!
-
'Eindelijk weer een feestweek als vanouds'
Opluchting, dit is weer het gewone leven’ dat is wat Christel Bakker merkte aan de cliënten toen ze met z’n allen in een grote bus naar de boerderij van een collega reden. ‘Het was meer dan een jaar geleden dat we iets bijzonders konden ondernemen.
Ervaringsverhaal
